با توجه به رنگ های مختلف پوست سر، لوله های خون وریدی عمدتاً به انواع زیر تقسیم می شوند:
1. لوله سر سبز حاوی لیتیوم هپارین است. لوله هپارین به طور کلی برای آزمایش بیوشیمیایی و رئولوژی خون استفاده می شود و بهترین انتخاب برای آزمایش الکترولیت است. از آنجایی که هپارین می تواند باعث تجمع گلبول های سفید شود، نمی توان از آن برای شمارش و طبقه بندی گلبول های سفید استفاده کرد.
2. لوله سر قرمز دیواره داخلی لوله برای جلوگیری از آویزان شدن دیواره به طور یکنواخت با سیلیس پوشانده شده است و همزمان به آن ماده منعقد کننده اضافه می شود. به طور کلی برای آزمایش های ایمونولوژیک سرم مانند ویروس هپاتیت، عملکرد تیروئید، آزمایش دارو، آزمایش ایدز و نشانگرهای تومور استفاده می شود.
3. لوله سر بنفش این لوله حاوی اتیلن دی آمین تترا استیک اسید و نمک آن است و نمک EDTA معمولا به عنوان ضد انعقاد استفاده می شود. برای معاینات هماتولوژی عمومی مانند شمارش و طبقه بندی سلول های خونی استفاده می شود، اما نمی توان از آن برای معاینات انعقادی، عناصر کمیاب و PCR استفاده کرد.
4. لوله سر آبی این لوله حاوی سیترات سدیم است که عمدتاً برای تشخیص سیستم فیبرینولیتیک (زمان پروترومبین، زمان ترومبین، زمان ترومبین جزئی فعال، فیبرینوژن) استفاده می شود. لطفاً هنگام جمع آوری خون به حجم کافی خون توجه کنید تا حفره داخل لوله بر دقت نتایج آزمایش تأثیر نگذارد. پس از جمع آوری خون، لطفاً بلافاصله 5-8 بار معکوس کرده و مخلوط کنید.
5. لوله جوش سر سیاه این لوله حاوی سیترات سدیم است که عموماً برای تشخیص میزان رسوب گلبول قرمز استفاده می شود. وقتی نسبت ضد انعقاد خیلی زیاد باشد، خون رقیق می شود و سرعت رسوب گلبول های قرمز می تواند تسریع شود.3


英语
俄语
中文简体










